Μαύρος Έλλην χοίρος

Έχουν το καθαρό βλέμμα που έχουν όλα τα γουρούνια. Και αν δεν ήταν το χρώμα, κανείς δεν θα καταλάβαινε

ότι πρόκειται για γουρούνια με αρχαιοελληνική καταγωγή. Για την ακρίβεια, βασιλική γενιά, αφού από τον ελληνικό μαύρο χοίρο

προέρχονται όλα τα γουρούνια της Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένων των ισπανικών που δίνουν το περίφημο ‒και πανάκριβο‒ χαμόν.

Πρόκειται για τα γουρούνια της αρχαίας Κορίνθου, της Ρόδου και των Αθηνών που ταξίδεψαν με τους πρώτους αποίκους

στα ελληνικά χωριά της Σικελίας, της Κορσικής και της Ισπανίας.

Για την ακρίβεια, τα γουρούνια που έσωσαν τη χώρα τα χρόνια της μεγάλης πείνας, αλλά εξοντώθηκαν τη δεκαετία του ’70

λόγω των Ευρωπαίων συγγενών τους που δίνουν περισσότερο κρέας.

Το παράδοξο είναι ότι κάποτε είχαμε μαύρα γουρούνια, αλλά κανείς δεν ήξερε τη σημασία τους.

Πρόκειται για ζώο που θέλει τον χρόνο του ‒η μαμά γεννάει 7-8 μικρά (έναντι 18-20 των Ευρωπαίων γουρουνιών)‒

που ζουν ελεύθερα σε ορεινά βοσκοτόπια. Τρέφονται με βελανίδια, βολβούς και χόρτα και, όταν δεν επαρκούν,

αποκλειστικά με πιστοποιημένο καλαμπόκι και σιτάρι. Προσαρμόζονται, όμως, σε όλες τις συνθήκες,

αντέχουν τις κακουχίες της ελληνικής υπαίθρου και, ακριβώς επειδή περπατούν πολύ,

δίνουν ένα κρέας σπάνιας νοστιμιάς με υποδόριο λίπος (κάτι που λατρεύουν οι μάγειρες αφού το κάνει πιο ζουμερό στο ψήσιμο)

και αξίας με μεγαλύτερη ποσότητα σιδήρου.

Πρόκειται για μια αυτόχθονη ελληνική φυλή που θα μπορούσε να ξαναζήσει την Ελλάδα αρκεί να υπάρχουν συνθήκες

που να εξασφαλίζουν τη σωστή εκτροφή του και κυρίως πιστοποίησή του.

Περισσότερο από όλα πρόκειται για ένα θησαυρό…